Glistnik Jaskółcze Ziele, czyli Chelidonium pochodzi od greckiego słowa "chelidónia" (χελιδόνια) oznaczającego jaskółki. Uważało się bowiem, że zakwita podczas powrotu jaskółek, a zamiera wraz z ich odlotem o czym wspomina już Pedanios Dioskurydes.
W alchemii korzeń glistnika wydzielający żółtopomarańczowy sok (jak większość części rośliny) został nazwany "kamieniem mądrości" oraz coeli donum czyli "darem nieba" (niektórzy wywodzą nazwę z tego właśnie określenia).
Wiele z tych opowieści rzuca nam światło na magiczne użycie tej rośliny, zwłaszcza w rytuałach powracającej wiosny i wschodzącego słońca, gdzie był wrzucany w ogień i sporządzano z niego napoje, wyparzano odwarem garnki na mleko, aby więcej śmietany się w nich zbierało( obecnie uznaje się ziele za toksyczne).
Ziele Glistnika święcone było w Polsce podczas Bożego Ciała, natomiast Celtowie dostrzegli, że reaguje na słońce i deszcz - otwiera i zamyka kwiaty.
Jego żółty sok był wskazówką do leczniczego stosowania ziela na wątrobę, woreczek żółciowy, ale i na żółtaczkę. W charakterystycznym kształcie korzenia, dopatrywano się kształtu hemoroidów - co przy okazji rzeczywiście ukazuje połączenie wyglądu rośliny z jej właściwościami leczniczymi (czopki z maceratu tłuszczowego glistnika doskonale służyły łagodzeniu objawów tej choroby).
Hoodoo poszło dużo dalej, czyniąc z niego ziele powstrzymujące kontrole i odganiające czarownice.
Z botanicznych ciekawostek warto zaznaczyć, że Glistnik często rośnie wzdłuż szlaków, jakimi podążają mrówki...to niezwykłe "magiczne zjawisko" łatwo można wytłumaczyć, gdyż mrówki - lubiące nasiona Glistnika - roznoszą je, nosząc do mrowiska.